De 7 meest bizarre vragen die ik ooit kreeg over mijn handicap

De leraren van Bernice (23) zeiden vroeger dat er geen stomme vragen bestonden. Zij weet wel beter. Haar worden iedere dag weer bizarre vragen gesteld over haar handicap en rolstoel. De 7 meest opvallende zet ze, ter lering en vermaak, op een rij.

1. Ben je geboren in een rolstoel?
   Jazeker. Mijn moeder deed haar benen wijd en floep, daar waren mijn rolstoel en ik. Ik snap de bedoeling van deze vraag heus wel. Hij zou eigenlijk moeten zijn: ‘Zit je al je hele leven in een rolstoel?’ Maar dan nog is het een domme vraag. Want je zet een baby niet in een rolstoel, toch? Een pasgeboren baby zonder beperking kan ook niet meteen lopen. Dus nee, ik ben er niet met rolstoel en al uitgekomen. Toen ik net nieuw op aarde was, lag ik gewoon in de box, net als jij. Ik kreeg mijn rolstoel toen ik ongeveer 2.5 jaar oud was, als dat is wat je wilt weten. En sindsdien zit ik erin, ja. En nee, slapen doe ik niet in mijn stoel (ja, deze vraag krijg ik ook). Slapen doe ik, hou je vast, gewoon in een normaal bed.
2. Hoe doe je dat met seks?
   Hoe doe JIJ dat zelf met seks? Voel je je ongemakkelijk bij die vraag? Nou, zo voel ik me ook wanneer je mij naar mijn seksleven vraagt. Dat ik in een rolstoel zit, is geen vrijbrief om me alles maar te vragen. Kijk, ik heb liever dat je vraagt dan dat je staart. Maar mijn seksleven hou ik liever privé, zoals jij dat ook doet.
3. Wat heb jij?
   Hoe vaak ik deze vraag wel niet krijg. Wat ik heb? Een ziekte, ofzo? Heb ik soms een ongeluk gehad? Wat ik aan mijn benen heb? Waarom ik in een rolstoel zit? Ik snap de nieuwsgierigheid, maar vind de vraag niet fijn voelen. ‘Wat heb jij?’ vraag je wanneer iemand iets heel vies in zijn hand heeft. Het is blauw, glibberig en slijmerig, je kijkt er met een vies hoofd naar en vraagt: ‘Wat heb je?’ Dat is hoe ik me voel wanneer iemand me deze vraag stelt. Dat lijkt me niet je bedoeling. Dus misschien wil je me dit niet meer aan me vragen.
4. Een dochter van een vriend van me zit ook in een rolstoel. Ze heet Lotte, ken je haar?
   Mensen denken dat iedereen met dezelfde handicap elkaar kent. Nee, het gaat eigenlijk nog verder. Ze denken dat iedereen die in een rolstoel zit, elkaar kent. Wanneer jij je been breekt en op krukken loopt, vraag ik toch ook niet of je Herman kent, die ook laatst zijn been brak en krukken had. Er zijn geen clubjes van rolstoelers in mijn dorp. Tenminste, voor zover ik weet. Of ik ben gewoon nooit uitgenodigd, wat ik eigenlijk best gemeen vind. Anyway. Nee, ik ken Lotte niet. Als Lotte een heel leuk persoon is, wil ik haar graag leren kennen. Maar als het alleen is omdat zij ook een rolstoel heeft, bedank ik vriendelijk voor de eer.
5. Naar welk dagbestedingscentrum ga je?
   Dit is me serieus eens gevraagd. En dat terwijl ik net een heel leuk gesprek had gehad met de vragensteller, waaruit ze prima kon opmaken dat ik een lichamelijke beperking heb en geen geestelijke beperking. Als je wilt weten wat ik met mijn dagen doe? Nou, ik werk bij een transportbedrijf op de planningsafdeling. Daar krijg ik ook gewoon een salaris voor, dat net zo hoog is als dat van iemand anders in dezelfde functie, zonder beperking. Dat is voor veel mensen een oprechte openbaring. Dat iemand in een rolstoel volwaardig mee kan draaien in de werkende maatschappij. Ik open graag hun ogen.
6. Kun je wel kinderen krijgen?
   Hiervoor geldt een beetje hetzelfde als voor de seks-vraag. Het gaat je gewoon geen klap aan. Ik heb deze vraag nu drie keer gekregen, alle drie de keren van mensen die ik nog geen vijf minuten kende. Ik vind dit onderwerp zo privé, dat de vraag stellen al voelt als een inbreuk op mijn privacy. Of ik kinderen wil, met wie, waarom en hoeveel, dat gaat niemand iets aan. Behalve de man waarmee ik deze plannen heb dan.
7. Ga je ooit nog lopen?
   Is lopen het hoogst haalbare in deze wereld? Nou, dan moet ik je teleurstellen. Nee, ik heb een blijvende handicap en dat heilige lopen waar iedereen het altijd over heeft, gaat mij niet meer lukken. Nu zijn er veel andere dingen in mijn leven die de moeite waard zijn. De liefde bijvoorbeeld, of geweldig lekker eten, de geuren van het bos. Die kan ik allemaal ervaren, al doe ik dat dan niet lopend.