"Schieten is fysiek niet zwaar. Het is een mentaal spelletje."

Eén van de topsporters die meedoet aan de eerste European Para Championships (EPC) deze week, is Joep van Lankveld. Als enige schutter met een beperking binnen TeamNL bereidt hij zich voor. Hij schiet al 10 jaar op internationaal niveau, maar dit wordt de eerste keer op eigen bodem: "Kunnen mijn vrienden en familie eindelijk komen kijken."

Op zijn zesde kreeg Joep een spierziekte waardoor hij tot zijn negende jaar moest revalideren. De spierziekte was niet progressief - het is weer uit zijn lichaam - maar heeft zijn spieren wel beschadigd. Hierdoor heeft hij minder kracht en functionaliteit en zit hij in een rolstoel. 

Waarom koos je voor schieten als sport?
"Ik deed al aan waterbasketbal toen ik 16 was maar ik was op zoek naar een tweede sport. In een plaatselijk krantje zag ik een oproep van een schietvereniging die jeugdleden zocht. Ik dacht: dat klinkt stoer! Ik was meteen verkocht en bleek talent te hebben."

Wat vond je omgeving van die keuze?
"Al kom ik uit een sportief gezin, de rest van de familie heeft niets met schieten. Ze vinden vooral mooi wat die sport mij heeft opgeleverd. De zelfstandigheid en de ontwikkeling. Dat gun ik iedereen. Schieten is misschien niet de meest voor de hand liggende sport, maar wel een heel toegankelijke. Of je nu een amputatie hebt van je been of een hoge dwarslaesie: schieten kan altijd."

Is het een zware sport als je een beperking hebt?
"Fysiek gezien is het geen zware sport. Het is meer een mentaal spelletje. Het kan zijn dat je bij de handelingen die je moet doen om een schot uit te voeren, hulp nodig hebt. Zoals het laden van je geweer of het op de juiste plek leggen. Zelf heb ik daar geen last van. Wel heb ik aardig wat materialen bij me die ik in de auto moet meenemen. Dat is eigenlijk het enige ‘zware’ voor mij."

Ben je gespannen voor Rotterdam?
"Ik heb een leidraad waar ik me aan hou voor het goed uitvoeren van mijn schot. Als ik al die technische stappen volg, dan komt het goed. Dat helpt om me niet af te laten leiden. En dan hoop je altijd maar dat je wedstrijdspanning goed blijft, en dat je geen hartkloppingen krijgt."

Waar zie je het meest naar uit?
"Ik heb op de mooiste plekken ter wereld geschoten. Zoals Sydney. Of Zweden, waar de schietbaan letterlijk midden in de bossen lag. Maar het mooie voor mij aan deze kampioenschappen, is dat het in Nederland is. Kunnen mijn vrienden en familie eindelijk komen kijken."

Wat verwacht je van je prestaties deze week?
"In de schietsport kun je daar weinig uitspraken over doen. Het is een prestatie die je zelf levert, je kunt niet beïnvloed worden door tegenstanders of je team. De vorm van de dag, de hoeveelheid spanning, dat kan voor mij de tegenstander zijn. Maar zoals het er nu naar uit ziet, ben ik er helemaal klaar voor."

Foto: Mathilde Dusol