Lisa: “Mijn paard let voor ons allebei op”

Paardrijden met een visuele beperking, kan dat wel? Lisa Kaagman (26) bewijst het. Zij ziet met haar ene oog niks meer en haar andere oog alleen licht en donker. In de mange moet dus volledig op haar paard vertrouwen. 

Lisa is niet blind geworden door een oogaandoening, maar door de botziekte osteopetrose. Ze is met haar visuele beperking opgegroeid dus ze weet ook niet beter. “Ik kan de dingen doen die ik wil doen”, vertelt ze in een video van VISIO, het expertisecentrum voor blinden en slechtzienden. 

Samenwerken
Op haar negende is ze met paardrijden begonnen. Ze krijgt vaak de vraag hoe het haar gelukt is omdat te kunnen. Daar heeft ze een simpel antwoord op: “Ik kan dit doen omdat ik mijn paard vertrouw. Ik ben wel degene die het paard aanstuurt, maar mijn paard is degene die voor ons oplet. Op die manier past hij op ons allebei en werken we dus samen.” 

“Eigenlijk is mijn beperking alleen een beperking als ik niet op mijn paard zit”

Lisa Kaagman

Bij de manege waar Lisa nu een jaar komt, wordt ze altijd geholpen naar haar paard en bij het opzadelen. “Eigenlijk is mijn beperking alleen een beperking als ik niet op mijn paard zit.” Het borstelen van haar paard doet ze ook zelf, alleen de hoeven krabt een ander uit. 

Aanpassingen
De les hoeft voor Lisa niet heel erg aangepast te worden. Haar instructrice vertelt vooraf even wat voor materialen er in de bak liggen, zodat ze weet dat haar paard daar op kan reageren. Verder zijn er witte bordjes met letters aan de zijkanten aangebracht zodat Lisa door het licht weet waar ze is.

Met ziende ruiters
Ze kan trouwens ook gewoon meedoen in een groep met ziende ruiters. “Ze weten allemaal dat ik een beperking heb, maar ze behandelen me als een van hen, als een gelijke. Dat is ook wel eens fijn.”

In deze video vertelt Lisa meer over wat het paardrijden met haar doet: